ดอกไม้ในวรรณคดี

ช้องนาง
“นาเวศเคลื่อนคล้อยคลา ล่วงลอยตามชลธาร
ชมไม้ในอุทยาน บานเกลื่อนกล่นหล่นเรี่ยราย
ช้องนางนางคลี่ไว้ คิดทรามวัยเคยสรงสยาย
กลิ่นร่ำน้ำอบอาย ไม่วายว่างห่างหอมเอยฯ”
(กาพย์เห่เรือ พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 5)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Thunbergia repens Linn.
ชื่อภาษาอังกฤษ Bush Clock Vine
ช้องนางเป็นพืชพื้นเมืองของทวีปอาฟริกา เป็นไม้พุ่มเตี้ย แตกกิ่งก้านหนาแน่นใบมนปลาย ใบแหลม ดอกมีสีม่วงเข้ม รูปกรวยปากแตร มีกลีบ ดอก 5 กลีบ ออกดอกได้ตลอดปี สามารถเจริญเติบโตได้ทั้งในที่รำไรและกลางแจ้ง
ขยายพันธุ์ได้โดยการตัดชำหรือการตอน
แหล่งข้อมูล
http://www.geocities.com/thaiflowers_2000/
http://www.student.chula.ac.th/~47437567/webpage/fl1.htm
http://www.panmai.com/
http://www.panmai.com/GardenSong/GardenSong.htm
http://www.panmai.com/GardenSong/GardenSong.htm
http://www.school.net.th/library/create-web/10000/literature/10000-6466.html
ดอกไม้ไทย ๆ สวยมาก ภูมิใจในความเป็นไทยค่ะ
ชณากานต์ ครูพันธุ์ใหม่
ได้ความรู้เพิ่มเติม
ดอกไม้ในวรรณคดีไทยสวยมากเลยค่ะ
แล้วดอกกุหลาบมอญที่ว่ามีขายตามตลาดป่าวงะคับ...
ดูแล้วมีความรู้สึกว่าสวยดีงะ อยากได้มาปลูกที่บ้าน
แล้วดอกกุหลาบมอญที่ว่ามีขายตามตลาดป่าวงะคับ...
ดูแล้วมีความรู้สึกว่าสวยดีงะ อยากได้มาปลูกที่บ้าน
อ่านแล้วได้ความรู้ ขอบคุณครับ
ถ้ายังงั้น
โรงเรียนเราก็เป็นโรงเรียนในวรรคดีสิคะ
อิอิอิอิ
มีประโยชน์ดี
เป็นข้อมูลที่ดีและมีความน่าสนใจมากค่ะแต่ถ้าจะดควรบ่งบอกลักษณะของดอกด้วยจะเป็นประโยชน์มากค่ะ
มีประโยชน์มาก