เริ่มหน้า ๑๐

บทเห่ชมนก

โคลง

รอนรอนสุริยโอ้              อัสดง
เรื่อยเรื่อยลับเมรุลง              ค่ำแล้ว
รอนรอนจิตจำนง                 นุชพี่  เพียงแม่
เรื่อยเรื่อยเรียมคอยแก้ว          คลับคล้ายเรียมเหลียว

กาพย์

เรื่อยเรื่อยมารอนรอน       ทิพากรจะตกต่ำ
สนธยาจะใกล้ค่ำ                     คำนึงหน้าเจ้าตราตรู

เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง      นกบินเฉียงไปทั้งหมู่
ตัวเดียวมาพลัดคู่                    เหมือนพี่อยู่ผู้เดียวดาย

เห็นฝูงยูงรำฟ้อน             คิดบังอรร่อนรำกราย
สร้อยทองยิ่งเยื้องชาย             เหมือนสายสวาทนาดนวยจร

สาลิกามาตามคู่             ชมกันอยู่สู่สมสมร
แต่พี่นี้อาวรณ์                        ห่อนเห็นเจ้าเศร้าใจครวญ

นางนวลนวลน่ารัก          ไม่นวลพักตร์เหมือนทรามสงวน
แก้วพี่นี้สุดนวล                      ดั่งนางฟ้าหน้าใยยอง

นกแก้วแจ้วแจ่มเสียง       จับไม้เรียงเคียงคู่สอง
เหมือนพี่นี้ประคอง                  รับขวัญน้องต้องมือเบา

ไก่ฟ้ามาตัวเดียว             เดินท่องเที่ยวเลี้ยวเหลี่ยมเขา
เหมือนพรากจากนงเยาว์           เปล่าใจเปลี่ยวเหลียวหานาง

แขกเต้าเคล้าคู่เคียง         เรียงจับไม้ไซ้ปีกหาง
เรียมคะนึงถึงเอวบาง               เคยแนบข้างร้างแรมนาน

ดุเหว่าเจ่าจับร้อง            สนั่นก้องซ้องเสียงหวาน
ไพเราะเพราะกังวาน                ปานเสียงน้องร้องสั่งชาย

โนรีสีปานชาด               เหมือนช่างฉลาดวาดแต้มลาย
ไม่เท่าเจ้าโฉมฉาย                ห่มตาดพรายกรายกรมา

สัตวาน่าเอ็นดู               คอยหาคู่อยู่เอกา
เหมือนพี่ที่จากมา                   ครวญหาเจ้าเศร้าเสียใจ

ปักษีมีหลายพรรณ          บ้างชมกันขันเพรียกไพร
ยิ่งฟังวังเวงใจ                       ล้วนหลายหลากมากภาษา

๔.  ตอนเย็น  - บทเห่ชมนก ได้แก่

นกยูง นกสร้อยทอง นกสาลิกา นกนางนวล นกแก้ว นกไก่ฟ้า นกแขกเต้า นกดุเหว่า  นกโนรี

นกสัตวา

หมดหน้า  ๑๐