1.6 ไลร์ (Lyre)  คือ  เครืองดนตรีที่ต้องเล่นด้วยวิธีดีด  เป็นเครื่องดนตรีเก่าแก่มาก  ปกติใช้เล่นคลอประกอบการขับร้อง
หรือการขับลำนำ โคลงฉันท์ กาพย์กลอน และที่นำมาใช้มากคือการขัขกล่อมเกี่ยวกับศาสนา
         ไลร์ มีโครงสร้างอย่างง่ายๆ มีแขนสองข้างยึดติดกับกล่องเสียง  มีคานระหว่างแขนทั้งสองข้างเพื่อสำหรับไว้ขึงสาย
ส่วนมากทำมาจากกระดองเต่า  รูปทรงของไลร์มีความแตกต่างกันอย่างหลากหลาย

1.7 ลูท (Lute)  คือเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายโบราณมีอายุเก่าแก่มาก  จากภาพวาดในยุคเมโสโปเตเมียพบว่า
ลูทยุคนี้มีคอยาว เล่นด้วยการใช้นิ้วดีด รูปร่างของลูทเหมือนกับไข่ครึ่งใบหรือลูกแพร์ผ่าครึ่ง  คอของลูทมีเฟรท (Flet)  คั่นอยู่ 7 อัน  ถ้าคอยาวมากจำนวนเฟรทก็จะมากเพิ่มขึ้นด้วย

1.8 แบนโจ (Banjo) เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสาย  เล่นด้วยวิธีดีดด้วยนิ้วมือหรือดีดด้วยเพล็คทรัม (Plectrum)
นิยมเล่นในกลุ่มนักร้อง นักดนตรีชาวอเมริกัน  กล่องเสียงของแบนโจจะเหมือนกับหน้ากลองมีหนังลูกวัวขึงปิดอยู่  คอแบนโจมีเฟรทคั่นอยู่เหมือนกับคอของกีตาร์  สายของแบนโจมีจำนวนตั้งแต่ 4, 5 หรือ 9 สาย  โดยทั่วไปจะใช้ชนิด 5 สาย

1.9 กีตาร์ (Guitar)  คือ เครื่องดนตรีประเภทเครื่องสาย เล่นโดยวิธีการดีด เกี่ยว หรือกรีดลงบนสายกีตาร์ อาจใช้นิ้ว หรือเพล็คทรัมก็ได้  กล่องเสียงของกีตาร์มีลักษณะคล้ายไวโอลินขนาดใหญ่  คอยาว  มีเฟลทโลหะวางคั่นอยู่  มี 6 สาย  สายของกีตาร์มีทั้งที่ทำด้วยโลหะ และไนล่อน  กีตาร์ในปัจจุบันได้พัฒนารูปแบบไปอย่างหลากหลาย  กีตาร์สายไนล่อนจะเรียกว่า กีตาร์คลาสสิกกีตาร์ที่เกิดเสียงโดยธรรมชาติจะเรียกว่า กีตาร์อคูสติก (Acoustic Guitar)  ถ้ามีการนำเอาเครื่องเสียงไปขยายด้วยวงจรไฟฟ้าเพื่อให้เกิดเสียงดังขึ้น ก็จะเรียกว่า  กีตาร์ไฟฟ้า (Electric Guitar)

1.10 แมนโดลิน (Mandolin) เป็นเครื่องสายที่ให้ระดับเสียงสูง  ผู้เล่นจะใช้เพล็คทรัม หรือ ปิ๊ก ดีดไปที่สาย  โดยใช้เทคนิคการดีดแบบ ทรีโมโล (Tremolo)  คือการดีดสายขึ้นลงอย่างเร็วติดต่อกันเพื่อให้เกิดเสียงสั่นรัว  เป็นเครื่องดนตรีตระกูลลูท มี 2 ชนิดคือ 1) Neapolitan มีความยาว 2 ฟุต  2) Milanese  มีขนาดใหญ่กว่า Neapolitan

2. เครื่องลมไม้ (Woodwind Instruments)
              เครื่องดนตรีประเภทนี้ เกิดเสียงโดยการเป่าลมผ่านช่องแคบๆ ให้เข้าภายในท่อ ซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวขยายเสียงให้ดังขึ้น
คุณลักษณะของเสียงที่เกิดขึ้น  จะแตกต่างกัน  ตามขนาดของท่อ  ความสั้นยาวของท่อ  และความแรงของลมที่เป่าเข้าไปภายในท่อ
เครื่องดนตรีขนาดเล็กจะให้ระดับเสียงสูง  เครื่องดนตรีขนาดใหญ่จะให้ระดับเสียงต่ำ  ผู้บรรเลงจะต้องเลือกใช้เครื่องดนตรีให้เหมาะสมกับบทเพลง  ตามที่ผู้ประพันธ์เพลงได้กำหนดไว้

2.1 บีแฟล็ตคลาริเนต (Bb Clarinet)  เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องลมไม้  ใช้ลิ้นเดียว  ถูกใช้เป็นตัวแทนเมื่อกล่าวถึงปี่คลาริเนตเสมอ  ลำตัวปี่คลาริเนตทำด้วยโลหะและไม้ หรือบางครั้งก็ทำด้วยยางหรือพลาสติก  ลำตัวปี่กลวง เปลี่ยนระดับเสียงโดยใช้นิ้วและคียืโลหะบุนวมปิดเปิดรู  ปี่คลาริเนตมีรูปร่างคล้ายปี่โอโบ  แตกต่างกันที่ปากเป่า (กำพวด)  คุณภาพเสียงของปี่คลาริเนต มีช่วงเสียงกว้างและทุ้มลึกมีนิ้วพิเศษที่ทำเสียงได้สูงมากเป็นพิเศษ
2.2 เบสคลาริเนต (Bass Clarinet)  คุณภาพเสียงของเบสคลาริเนตกว้างและลึกกว่าคลาริเนตในระดับเสียงอื่นๆ  เหมาะที่จะนำไปใช้บรรเลงแนวทำนองในระดับเสียงต่ำ  เสียงสูงก็สามารถบรรเลงได้เช่นกัน แต่ใช้น้อยมาก  ลักษณะเด่นอยู่ที่ข้อต่อ  กำพวดจะเป็นรูปโค้งงอ ปากลำโพงทำด้วยโลหะ  งอย้อนขึ้นมาคล้ายกับแซ็กโซโฟน
2.3 อัลโตคลาริเนต (Alto Clarinet)  ขนาดจะใหญ่และยาวกว่าคลาริเนต  มีระดับเสียงต่ำกว่าบีแฟล็ตคลาริเนตอยู่คู่ 5 เพอร์เฟกต์
ปากลำโพงทำด้วยโลหะ  โค้งงอย้อนขึ้นมาหมือนแซ็กโซโฟน
2.4อีแฟล็ตคลาริเนต (Eb Clarinet)  มีขนาดเล็กกว่าบีแฟล็ตคลาริเนต  มีระดับเสียงสูงกว่าคู่ 5 เพอร์เฟกต์

2.5 แซ็กโซโฟน (Saxophone)  เครื่องดนตรีในตระกูลแซ็กโซโฟนสร้างขึ้นโดย  อดอล์ฟ แซก (Adolph Sax)  แห่งเมืองบรัสเซล (Brussels) ประเทศเบลเยี่ยม  เมื่อปี ค.ศ. 1840  ใช้กำพวดที่มีลิ้นเดี่ยว  เหมือนอย่างปี่คลาริเนต  แต่ลำตัวจะเป็นทรงกรวยเหมือนโอโบ  ลำตัวทำด้วยโลหะ  ปากลำโพงโค้งงอย้อนขึ้นมา  แซ็กโซโฟนขนาดเล็กให้เสียงสูง  ขนาดใหญ่ให้เสียงต่ำ  เสียงของแซ็กโซโฟนเป็นลักษณะผสมผสานมีทั้งความพลิ้วไหว ความกลมกล่อมและความเข้มแข็งปะปนกัน
แซ็กโซโฟนมีหลายระดับเสียงดังนี้

 1)  โซปราโน แซ็กโซโฟน (ระดับเสียงบีแฟล็ต)
 2)  อัลโต แซ็กโซโฟน (ระดับเสียงอีแฟล็ต)
 3)  เทนเนอร์ แซ็กโซโฟน (ระดับเสียงบีแฟล็ต)
 4)  บาริโทน แซ็กโซโฟน (ระดับเสียงอีแฟล็ต)
 5)  ซํบคอนทร้าเบส แซ็กโซโฟน (ระดับเสียงบีแฟล็ต)