"บนลู่วิ่งแห่งชีวิตนั้น สมมติว่าไม่สามารถชนะในการวิ่งระยะสั้น แต่ก็อาจชนะในการวิ่งระยะกลางก็ได้หรือหากไม่สามารถชนะในการวิ่งระยะกลาง เเต่ก็อาจชนะในการวิ่งระยะไกลได้จึงขอให้มีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างแข็งแกร่งด้วยความตั้งใจว่า

"ท้ายที่สุดเเล้ว ฉันต้องชนะ""

                      "ในช่วงเวลาที่เราต้องพบกับความทุกข์ที่หนักหนาสาหัสที่สุด หรืออุปสรรคที่ไม่สามารถเอาชนะได้และอยู่ในภาวะที่ต้องเผชิญหน้ากับทางตัน ก็เป็นโอกาสที่งดงามที่สุดที่จะทำการพัฒนาชีวิตของเรา"

                      "แทนที่จะกังวลเกี่ยวกับเรื่องที่จะอ่าน คุณควรจะเริ่มต้นโดยการอ่านหนังสืออะไรก็ได้ เพราะการรีรอจะไม่ก่อให้เกิดประโยชน์อะไร อย่างน้อยที่สุดถ้าคุณอ่านหนังสือเพียงหนึ่งหน้า คุณก็จะเริ่มมีความก้าวหน้าเกิดขึ้นแล้ว"

                     "สิ่งสำคัญก็คือไม่ใช่คิดว่า"ตัวเองใช้ไม่ได้" แล้วก็ล้มเลิกความพยายามไป แต่ทุกครั้งที่คิดว่าใช้ไม่ได้ก็ขอให้ตั้งใจใหม่อีกครั้งก็แล้วกัน ไม่ใช่ว่าการที่ความตั้งใจเลือนลางไปเป็นสิ่งที่ใช้ไม่ได้ แต่ความจริงแล้วการที่หยุดทำไป เพราะความตั้งใจเลือนลางต่างหากที่ใช้ไม่ได้" 

 ที่มาของรูป :   http://blog.spu.ac.th/home/blog_data/669/669/images/child03.jpg

                                 ที่มาของข้อมูล : หนังสือสร้างคุณค่าของสมาคมสร้างเสริมคุณค่าแห่งประเทศไทย

                               รวบรวมและเรียบเรียงโดย : น.ส. จินตนา  ฝ่งใจเจริญ   โรงเรียนสตรีศรีสุริโยทัย